Сутнасцю жыцця і дзейнасці Андрэя Макаёнка была любоў. Любоў з вялікай літары. Любоў да жыцця. Жыццё любяць усе, аднак любяць па-рознаму. Андрэй любіў як змагар, даследчык, пераўтваральнік, нястомны барацьбіт за яго чысціню і прыгажосць. І. Шамякін. Андрэй Ягоравіч Макаёнак — адзін з лепшых прадстаўнікоў не толькі беларускай, але і еўрапейскай камедыяграфіі другой паловы ХХ стагоддзя. Яго творчасць — самабытная з’ява ў літаратуры. Андрэй Макаёнак валодаў рэдкім талентам сатырыка-камедыёграфа і баявітым, наступальным характарам, што і абумовіла выключнасць, фенаменальнасць яго асобы. Нарадзіўся А. Макаёнак 12 лістапада 1920 года ў вёсцы Борхаў на Гомельшчыне ў сялянскай сям’і. Яму давялося перажыць жудасны голад 1933 года, калі харчаваліся стравамі з лебяды, маладога лісця ліпы і бацвіння: «Цяпер запознена магу прызнацца, што даводзілася, азірнуўшыся па баках, спешна выгортваць з барознаў толькі ўчора пасаджаную бульбу. Было. Цяпер ужо за даўнасцю можна прызнацца. А тады — крый бог — даведаўся б мой бацька, — пісягоў на спіне панасіў бы». У школу А. Макаёнак пайшоў датэрмінова — не жадаючы адставаць ад сяброў (яму да сямі гадоў не хапіла пару месяцаў), упарты хлапчук днямі праседжваў пад вокнамі школы, пакуль настаўніца з наступленнем халадоў не ўпусціла яго ў клас з умовай: справішся з праграмай — будзеш вучыцца. Ён справіўся, вучыўся старанна, хоць умовы для таго былі не надта спрыяльныя. Школу даводзілася наведваць праз дзень, бо бацька, Ягор Сяргеевіч Макаёнак, старшыня мясцовага калгаса, не мог знайсці ахвотнікаў «за так» пасвіць калгасных свіней, таму гэтым займаліся па чарзе яго сыны Андрэй і Іван. Свае здольнасці А. Макаёнак выяўляў у розных напрамках: пісаў вершы, маляваў, ляпіў з гліны. Схільнасць да жывапісу, разьбы па дрэве (ім быў выразаны аўтапартрэт) захавалася на працягу ўсяго жыцця. Будучы пісьменнік захапляўся мастацкай самадзейнасцю, тэатрам, кіно. Яшчэ ў школе праявіліся яго артыстычныя здольнасці. Скончыўшы ў 1938 годзе Журавіцкую сярэднюю ш ... Читать далее